Hertenkweek voor trofeëen en vleesproductie
De strengheid waarmee we de selectie van de herten doordreven, wordt op prijs gesteld door ons binnen- en buitenlands klantenbestand. Sinds het prille begin selecteerden we op de volgende kenmerken:
- formaat, dus gewicht t.o.v. leeftijd;
- rusticiteit, wat voor ons betekent: een goede ziekteresistentie, vlotte verlossingen en een rustig temperament;
- geweigrootte en -vorm.
Welke bloedlijnen gebruiken wij?
Wij gebruiken uitsluitend bloedlijnen die reeds lang in de vrije natuur door jagers werden gecontroleerd en daarbij wereldberoemd werden omwille van de gewenste kenmerken die zij in zich dragen. Onze vaderdieren zijn rechtstreeks afkomstig van belangrijke, hoofdzakelijk Oost-Europese bloedlijnen (een Kroatische, een Oost-Duitse, twee Hongaarse, een Roemeens-Karpatische), een Deense en een Duits-Zweedse (F. Weber) en één Engelse (Woburn Abbey):
- de Schulte-Wrede-lijn, beroemd om zijn zware dieren. Deze bloedlijn bekwamen we in 1991 via de betreurde Gerald Walker, West-Sussex;
- de Jelen-lijn van wijlen Maarschalk Tito van Joegoslavië (eigenlijk Kroatië). Die dieren, vaak blond van haarkleur, zijn erg groot van formaat en hebben zware en lange, regelmatige geweien. Het is deze afstamming die uitgebreid in onze hindenstapel is ingefokt via onze voormalige Kroatische dekbok 'Yugo' (zie zijn foto onderaan deze pagina), afstammeling van Meister. Hierdoor wegen onze volwassen hinden makkelijk meer dan 130 kg, met enkele uitschieters boven de 140-150 kg.
- de bloedlijn van Jægersborg Dyrehave, het Koninklijk park van Kopenhagen, Denemarken. Deze dieren zijn wereldwijd berucht voor hun machtige trofeeën. Tevens verschijnen hier soms witte edelherten, een door sommigen gezochte mutatie, die ook bij ons enkele witte dieren heeft opgeleverd. De herten met witte kleur streven wij zelf echter niet specifiek na en worden intussen bij ons nooit meer geboren;
- Woburn Park, bekend om zijn zware en veelvertakte geweien. Hiervan gebruikten we een paar jaar een vaderhert afkomstig van Ludo Braeckman, dat multipointer was. We vinden de herten van Woburn echter te klein van stuk en onnatuurlijk met hun vele enden, en stopten daarom met deze bloedlijn;
- 2 Hongaarse lijnen die zware dieren combineren met zware, brede, lange geweien. De fokkers van deze herten waren de gebroeders Jacobs, en Frank Garssen, beide uit Nederland;
- een Karpatische dekbok, aangekocht in aug 2017. Deze 3-jaarse bok van groot formaat droeg bij aankoop een gewei dat, vers afgezaagd, 10,5 kg woog: een enorme prestatie voor zo'n jong hert. De fokkers van deze Roemeense hertenbok zijn Bruno Angonese (Straimont, België) en Régis Jung (Bining, Moezel, Fr.), de vader ervan werd gefokt door Erich Leßlhumer, Oostenrijk;
- begin 2018 kochten we 18 gedekte hinden aan van het jachtpark van Franz Weber, Duitsland. Deze bloedlijn (oorspronkelijk van Zweedse origine) is befaamd voor zijn bijzonder zware, brede maar eerder korte geweien.
Waar zijn wij gelegen?
Wij hebben 2 boerderijen waar wij herten houden - één in België, in het West-Vlaamse Lapscheure, een dorpje bij Damme, en één in Frankrijk, in het dorpje Journet, vlakbij Montmorillon, 50 km ten oosten van Poitiers (departement Vienne).
Onze Franse boerderij is de belangrijkste: het is ons fokbedrijf. Ze beslaat 68 ha die uitsluitend voor de herten bestemd zijn. We hebben er 13 grote weiden, waarrond in het totaal 14 km hertenraster is geplaatst. Eveneens beschikken we er over een uitgekiend behandelingssysteem met elektrisch gemotoriseerde hertendwang ('hertencrush') van eigen ontwerp, en hieraan gekoppelde dierenweegschaal. Elk dier dat de crush binnengaat, wordt terzelfdertijd gewogen. Onze crush heeft voor meerdere Franse en Belgische hertenhouders model gestaan. Hij werkt veel makkelijker dan de zgn. dropfloor crush met vallende vloer (hij is breder en daardoor gaan de herten er makkelijker in), en ook even goed als de veel duurdere Nieuw-Zeelandse hydraulische crush.
